Τζαμί/ Τέμενος:Τα μέρη του ναού

Το τζαμί, είναι ο τόπος λατρείας των Μουσουλμάνων. Όλα τα τζαμιά είναι προσανατολισμένα προς την Κάαμπα της Μέκκας. Από το τζαμί γίνεται πρόσκληση (αντάν) πέντε φορές την ημέρα, για να υπενθυμίσει στους πιστούς ότι έφτασε η ώρα της προσευχής. Όποιος έχει τη δυνατότητα, έχει δηλαδή χρόνο ή δεν δουλεύει, πρέπει να πάει στο τζαμί για να προσευχηθεί: αυτό στη μουσουλμανική θρησκεία θεωρείται καλύτερο απ' το να προσεύχεται κανείς μόνος του.

Όσοι δεν έχουν χρόνο ή τη δυνατότητα, μπορούν να προσευχηθούν στο σπίτι τους ή σε κάποιο χώρο εκτός τζαμιού, με μικρή προετοιμασία. Η επίσημη μέρα λατρείας για το Ισλάμ είναι η Παρασκευή, οπότε οι άντρες μουσουλμάνοι (όχι όμως και οι γυναίκες) είναι υποχρεωμένοι να πάνε στο τζαμί για να προσευχηθούν.

Δεν υπάρχει καθορισμένος τύπος Τζαμιού. Κοινό, πάντως, σε όλα τα Τζαμιά είναι η κεντρική τετράγωνη αίθουσα προσευχής(στρωμένη με χαλιά ισλαμικής τέχνης), όπου οι πιστοί παρατάσσονται σε σειρές με το μέτωπο προς της Μέκκα, γι αυτό και η είσοδος σ΄ αυτά είναι σε αντίθετη διεύθυνση.


Μέσα στο Τζαμί δεν υπάρχουν αγιογραφίες ούτε αγάλματα. Η εσωτερική διακόσμηση γίνεται με αραβουργήματα (διακοσμητικά έργα αραβικής τέχνης) και στίχους από το Κοράνιο. Στα τζαμιά απαγορεύεται η χρήση εικόνων. Το δε δάπεδο είναι καλυμμένο με τάπητες. Δεν υφίστανται καθίσματα και ούτε γίνεται χρήση κεριών.

Επίσης μέσα σε κάθε τζαμί ξεχωρίζουν το μιχράμπ(Mihrab),μια εσοχή στον τοίχο, η οποία δείχνει την κατεύθυνση της Μέκκας, της ιερής πόλης του Ισλάμ. Οι πιστοί είναι υποχρεωμένοι να είναι στραμμένοι προς αυτήν την κατεύθυνση όσο προσεύχονται.

Ο άμβωνας, είναι το σημείο στο οποίο στέκεται ο Ιμάμης(αρχηγός μουσουλμανικής κοινότητας των πιστών)και απευθύνεται στους πιστούς. Οι πιστοί πριν την είσοδό τους στο τζαμί οφείλουν να βγάλουν τα υποδήματά τους και να πλύνουν τα πόδια τους, τα χέρια και το πρόσωπό τους, σε ειδικό χώρο έξω από το Τζαμί, την κρήνη.


Χαρακτηριστικό του κάθε τζαμιού αποτελεί ο μιναρές, ένας πύργος,(από 1-6 κάθε ναός μπορεί να εχει) από τον οποίον παλαιότερα η πρόσκληση προς προσευχή γινόταν από τον μουεζίνη, που έβγαινε στον μιναρέ και φώναζε το αντάν, για να ακούν όλοι οι πιστοί.

Σήμερα, που η τεχνολογία έχει προχωρήσει, η αναγγελία της ώρας της προσευχής γίνεται ακόμα από το μιναρέ, με τη χρήση όμως μεγαφώνων. Αν και η χρήση των μιναρέδων έχει ουσιαστικά καταργηθεί, εξακολουθούν ωστόσο να συνοδεύουν αρχιτεκτονικά τα περισσότερα τζαμιά.